วันจันทร์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

ขอบคุณที่เธอทิ้งฉันไป









เธอรู้ไหมว่าวันที่ที่เธอหันหลังจากฉันไป ฉันเสียใจและร้องไห้
ด้วยความเจ็บปวดมากแค่ไหน
ทุกวันฉันตรมเศร้า เหงา ทรมาน เจ็บปวดเหมือนคนใกล้ตาย
ฉันให้เวลามันรักษาแผลใจฉันอยู่หลายปี
เมื่อเวลามันผ่านพ้นไป
ฉันเพิ่งรู้ว่า ฉันควรจะกล่าวคำว่าขอบคุณเธอ
ขอบคุณเธอมากมายเหลือเกินคนดี ที่เธอทิ้งฉันไป
เพราะมันทำให้ฉันได้เห็นคุณค่าของตนเองขึ้นมา
มันทำให้ฉันรู้ว่าสัจธรรมเป็นอย่างไร


ขอบคุณนะคนดี ขอบคุณที่เธอนำบ่วงทุกข์ทั้งปวง ไปพร้อมกับเธอ ตั้งแต่วันนั้น จนฉันมีวันนี้ได้
มิเช่นนั้น ชีวิตฉันในวันนี้ก็คง ตกอยู่ในบ่วงทุกข์เวทนา แห่งการเกิด แก่ เจ็บ ตาย อยู่ต่อไป
ฉันเสียดายนิดเดียว ที่ฉันไม่น่าร้องไห้เสียใจต่อการจากไปของเธอเลยในวันนั้น
ขอบคุณนะคนดีที่เธอจากฉันไป







ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น