อิจฉาริษยา

ความอิจฉาริษยา


ความริษยา คือ อคติ ที่เกิดขึ้นภายในใจของมนุษย์ ที่ไม่ยินดี กับการที่เห็นคนอื่นได้ดี

ริษยานี้เปรียบเสมือนสนิมเหล็ก ที่เกิดขึ้นภายในใจ

คอยเกาะกัดกินจิตใจฝ่ายดี ให้ตกต่ำและหมดไปจากใจของตนเอง

เปรียบเหมือนดินอยู่สองก้อนที่มาจากบ่อดินเดียวกัน

ก้อนหนึ่งถูกนำไปสร้างเป็น ก้อนอิฐ และถูกนำไปสร้างบนยอดเจดีย์ให้คนเคารพกราบไหว้

ส่วนอีกก้อนถูกนำไปทำเป็นอิฐปูพื้นให้คนเหยียบย่ำ

อิฐก้อนที่ถูกปูพื้น เฝ้าแต่พร่ำบ่นว่า ไอ้อิฐก้อนบนยอดเจดีย์มันคือดินเหมือนกู มาจากบ่อดินเดียวกันกับกู



คนที่พัฒนาตนเองแล้วจนได้รับการยอมรับนับถือจากสังคม

ได้รับการเคารพนบไหว้จากคนทั่วไป ก็เปรียบเหมือนอิฐก้อนที่อยู่บนยอดเจดีย์

ส่วนคนที่ไม่รู้จักพัฒนาตนเอง ไม่แสวงหาความรู้ความก้าวหน้ามาสู่ตนเอง

เมื่อเติบโตก็เป็นคนที่ไม่สามารถเลี้ยงดูตนเองและนำความเจริญมาสู่ครอบครัวได้

ไม่สามารถดูแลผู้อื่นและสังคมได้

คอยแต่อิจฉาตาร้อนเมื่อเห็นคนอื่นเขาได้ดี

แทนที่จะอ่อนน้อมสอบถามวิธีการที่ทำให้เขาได้ดี

สอบถามหนทาง ช่องทาง จากเขา เรียนรู้จากเขา เพื่อนำมาพัฒนาตนเอง

กลับเสียเวลาไปกับการอิจฉาริษยา จนกลายเป็นขอนไม้ผุ เป็นอาหารของ ปลวก มอด

กลายเป็นหมาหางด้วน ที่เฝ้าพร่ำให้คนอื่นเขาตัดหางเหมือนตนเอง

แทนที่จะยกตัวเองให้สูงขึ้นตามเขากลับชักชวนผู้คนให้เดินทางต่ำเหมือนตนเอง

คนเช่นนี้ จึงไม่ต่างอะไร กับเศษไม้ขอนไม้ผุ ที่ไม่สามารถนำไปสร้างบ้านเรือนได้เลย


แม้สองคนจะเกิดจาก ที่เดียวกัน

แต่การพัฒนาตนเองที่แตกต่างกัน

ก็สามารถยกระดับตนเองไปสู่ที่สูงได้ และได้รับเกียรติ

ได้รับการยกย่องจากสังคมนั้นๆได้ เหมือนดังเช่นกับ อิฐ สองก้อนนี้


กังวาล ทองเนตร










ขอบคุณภาพจากเว็บที่ปรากฎชื่อ