วันพฤหัสบดีที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2555

กวีศิลป์76





สายฝนน้ำตา

เมื่อฝนหล่น  โปรยปราย ใจพี่เจ็บ
มันอักเสบ  ทุกครั้ง  ยามต้องฝน
เพราะอดีต  ฝังใจ กับหน้ามล
เกิดท่ามกลาง  สายฝน  ที่หล่นมา

เมื่อฝนซา  น้ำตา  ของพี่ไหล
โหยร่ำไห้  หัวใจ  แสนอ่อนล้า
เขาพรากเธอ  จากพี่  หนีไกลตา
เจ็บหนักหนา  ทุกครา ฝนหลั่งริน

แม้คืนวัน  ผ่านผัน  เนิ่นนานไป
แต่แผลใจ  ของพี่  ไม่หายสิ้น
มันร้องไห้  เมื่อใด  ฝนหลั่งริน
คิดถึงแม่ โฉมฉิน  ตลอดมา

พี่อยากรู้  โฉมตรู  อยู่อย่างไร
มีสุขทุกข์  หรือไม่  พี่ใคร่หา
เธอเจ็บใจ  เหมือนพี่  ไหมกานดา
เมื่อฝนหลั่ง  ลงมา ชโลมดิน

พี่ฝืนทน  กลืนกล้ำ  น้ำตาไหล
คิดถึงภาพ  ผู้ใหญ่   ได้ติฉิน
เขาด่าทอ ว่าพี่  มันแค่ดิน
คิดถวิล  ดอกฟ้า  หน้าไม่อาย

เสียงร่ำไห้  ของเธอ  ในวันนั้น
ยังดังลั่น  ไม่มี  วันเหือดหาย
เราทั้งสอง  แย่งยื้อ จะหนีไป
เขาทำร้าย  ใจเรา  ทั้งสองคน

แม้ไม่รัก  จากกัน  ฉันไม่ห่วง
จะไม่ทวง  ขอรัก  กลับอีกหน
นี่ใจเรา  รักกัน  ทั้งสองคน
แต่มาโดน  ผู้ใหญ่ ตัดไมตรี

นี่หน้าฝน  อีกแล้ว  แม่แก้วใจ
เธอรู้ไหม  พี่อยาก  จะหลีกหนี
ไม่อยากให้  ฝนตก  มันทุกปี
เพราะใจพี่  ปวดร้าว  หนาวทรวงใน



                                              

ข้างบนนี้ผมลิงค์มาจากบล็อกยูทู๊ปของผมที่ลงเอาไว้
ส่วนข้างล่างเป็นของบล็อกนี้โดยตรง

                                          

รักหล่นเมื่อฝนซา สายัณห์ สัญญา ขับร้อง



                                                    ลงในยูทู๊ปให้แล้วครับ >>> คลิกฟังเลย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น