ปล่อยวาง
มีชีวิต จึงต้อง มีปัญหา
ชีวิตเรา เกิดมา หนีไม่พ้น
จะสูงต่ำ ดำขาว เป็นเจ้าคน
หนีไม่พ้น ปัญหา มาโรมรัน
ไม่มีใคร สมใจ ได้ทุกสิ่ง
เป็นความจริง จริงแท้ ใช่เสกสรร
มีชีวิต มีปัญหา เป็นนิรันดร์
สิ่งสำคัญ จะแก้ กันอย่างไร
ต้องรู้จัก ปล่อยวาง กันเสียบ้าง
มีทุกข์บ้าง สุขบ้าง เป็นไปได้
อย่าแบกโลก คนเดียว ให้เหี่ยวใจ
มันเกิดได้ มันดับได้ เป็นความจริง
ทุกชีวิต ล้วนมี ซึ่งปัญหา
อย่าอาสา วิ่งแก้ เสียทุกสิ่ง
ปล่อยเสียบ้าง วางบ้าง ชั่งใครติง
นี่คือโลก ความจริง มันต้องเป็น
ที่ช่วยได้ ช่วยไป ตามกำลัง
ที่หนักหลัง เลี่ยงหลบ ยามพบเห็น
เอ็นดูเขา แต่เรา เศร้ารำเค็ญ
มันก็เป็น หาทุกข์ มาใส่ตัว
จะช่วยใคร ช่วยไป ตามกำลัง
อย่าขึงขัง หาเหา เอาใส่หัว
เหาของใคร แก้ไป เหาของตัว
อย่าเอาหัว ใส่เหา จะเกานาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น