วันพฤหัสบดีที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2555

ไดอารี่สีดำ9


งานไหมเพิ่งจะเริ่ม
เราจะได้ออกมาเที่ยวอย่างนี้อีกวันไหนจ๊ะริญ เราถามเธอ
ริญไม่แน่ใจ ต้องขอแม่พ่อดูอีกครั้ง
บางที่เราอาจไปเปิดงานและปิดงานก็ได้นะ เธอบอก
ก็ดีสิริญ
ไม่ว่าวันไหนๆขอให้ทิวได้อยู่กับริญ
วันนั้นเป็นวันที่ทิวมีความสุขที่สุด
แม้เวลามันจะมากหรือน้อยก็ตาม

หวานก็เป็นนะทิวนี่ เธอเอ่ยเบาๆ
เรากลับกันเถอะริญ 
พ่อแม่ริญคงรออยู่ เราเตือนเธอ
แล้วเราก็เดินควงคู่กันไปส่งเธอจนถึงบ้าน แล้วก็ขอตัวกลับ


ความรักของเรานับวันยิ่งแนบแน่น
ใกล้ชิดสนิทสนม
เวลานี้ไม่ว่าเราจะมองไปทิศทางใด
โลกทั้งโลกมันเป็นสีชมพูสวยงาม
เรามีโอกาสได้ไปเที่ยวงานไหมในวันสุดท้ายอีกครั้งจริงๆ
ตามที่ริญเคยเปรยเอาไว้

เรานัดพบนัดเจอ
ติดต่อพูดคุยทางโทรศัพท์
นัดเจอที่ริมบึงสีฐานใต้สนคู่นั้น
หรือแม้กระทั่งมาส่งของเธอที่บ้าน
ก็ถือโอกาสนั่งเล่นพูดคุย


เราเติมรักให้กันทุกช่วงเวลาที่มีโอกาส
เราไม่เคยปล่อยเวลาให้มันผ่านเลยไป
โดยที่เราไม่มีเธอ
จนกระทั่ง
วันที่30 ธันวาคม
เป็นช่วงส่งท้ายปีเก่า
ต้อนรับปีใหม่

หนุ่มสาวคู่รักทั่วไปถือโอกาสอันดีนี้
พบปะนัดเจอกันตามแต่หัวใจเรียกร้อง
เพื่อทอถักสายใยรักให้กับคู่รักของตัวเอง

เราสองคนก็เช่นกัน
เราไม่พลาดโอกาสอันนี้เช่นกัน
ริญนัดเจอที่เก่าเวลาเดิม
ภายใต้ร่มเงาสนสองต้นคู่นั้น
ที่ริมบึงสีฐาน
ที่ซึ่งสองเราเทียวไปเทียวมาจนเรารู้สึกได้ว่า
ที่ตรงนี้จะเต็มไปด้วยกลิ่นอบอวนไอรัก
ของเราสองคละคลุ้งอยู่ทั่วบริเวณนี้ไปแล้ว

เราเตรียมกล่องของขวัญที่ได้ตระเตรียมไว้ก่อนหน้าแล้วหลายวัน
ใส่ถุงกระดาษถือติดมือไปด้วยเพื่อมอบให้เธอ
พอไปถึงที่
ก็จะเหลือบมองเห็นริญ 
เธอมานั่งรออยู่ก่อนหน้าแล้วอีกเช่นเคย

เราแอบซ่อนห่อของขวัญไว้ข้างหลัง
แล้วค่อยเดินย่องเข้าไปด้านหลังเธอ
ขณะที่เธอเองก็ยังไม่รู้สึกตัว
เราก็พูดเบาๆว่า
ริญทิวมาแล้ว

ริญเอี้ยวคอหันตามเสียง
พร้อมกับส่งรอยยิ้มหวานๆให้
วันนี้มาแปลกนะทิว เธอพูดด้วยความสงสัย
สงสัยต้องมีอะไรแน่ๆเลย
นั่งสิจ๊ะ เธอเอ่ยเชิญ

แต่เรายังไม่นั่ง
พร้อมกับมือที่ซ่อนห่อของขวัญไว้ข้างหลัง
ดูริญเธอมีสีหน้าสงสัย

เราก็เอ่ยกับริญว่า
ริญจ้ะทิวมีของขวัญวันปีใหม่มาให้
พร้อมกับยื่นถุงห่อของขวัญส่งให้เธอ
เธอทำหน้างงเล็กน้อย แต่ก็ยิ้มรับพร้อมกับยื่นมือมารับ

สวัสดีปีใหม่นะริญ
นี่จ้ะของขวัญจากคนจน เราสำทับออกไป
อะไรจ้ะทิว เธอเอ่ยถาม
อยากรู้ก็เปิดดูซิจ๊ะ เราบอกกับเธอ

ริญดึงห่อของขวัญออกจากถุงอย่างตั้งใจ
ปากเธอก็พร่ำไปเรื่อย
ดูซิว่าข้างในมีอะไร
ห่อมาซะสวยเลย
มือเรียวๆของเธอก็ค่อยๆแกะฉีกห่อของขวัญออก
ก็เจอกล่องกระดาษแข็งอยู่ข้างใน
เธอค่อยๆแกะกล่องกระดาษออก

แล้วเธอก็พูดขึ้นว่า เป็นกรอบรูปแน่เลย ดูซิรูปสาวคนไหนเอ่ย
เธอค่อยดึงออกมา แล้วหยิบขึ้นมาดู
พร้อมกับอุทานออกมาเบาๆ

อุ๊ย.!!
เก๋มากทิว
ทิวทำได้ไง
ทิวทำเองหรือจ้ะ
ริญชอบมากเลย
นี่มันเป็นบทกลอนที่เราแต่งวันนั้นนี่

ที่ริมบึง มีอึ่ง อยู่สองตัว
เป็นเมียผัว นัวเนีย คลอเคลียใกล้
ทุกเย็นย่ำ  สองอึ่ง มีสุขใจ
มาพลอดรัก  วางไข่  ไว้ริมบึง

เธออ่านอย่างตั้งใจและพูดว่า
ดูซิเขียนลายมือซะสวย
ตัดใส่กรอบติดริบบิ้นสีทองรอบกระดาษ
แถมยังมีใบสนแห้งวางแต่งที่ด้านล่างกรอบอีก
ต้องเป็นใบสนสองต้นนี้แน่เลย
ใช่มั๊ยทิว
แอบเก็บไปเมื่อไหร่เนี๊ย
เธอพูดไปโดยไม่ได้เปิดโอกาสให้เราได้พูดแทรกขึ้นเลย
เธอเพ่งดูอย่างพินิจ
ริญชอบมากขอบใจนะทิว
พูดจบเธอก็ดึงกรอบรูปนั้นมากอดแนบอก

ริญจะเก็บไว้ให้ดีที่สุดเลยทิว
ริญชอบทิวก็ดีใจแล้ว เราบอกกับเธอ
เดี๋ยว..นี่..ริญก็มี ของมาให้ทิวนะ
เธอล้วงมือเข้าไปในถุง
แล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าสีชมพู ออกมาส่งให้
ริญไม่ได้ห่อมา ทิวไม่ว่านะ เธอออกตัว
สุขสันต์วันปีใหม่เช่นกันจ๊ะทิว
เดี๋ยวนะยังไม่หมด
มีอีก

นี่..ส.ค.ส.ด้วย
ริญทำเองกับมือเลยนะ
มีบทกลอนด้วยทิวอ่านดูสิจ๊ะ
ริญหัดแต่งอยู่ตั้งนานเลยนะกว่าจะได้

พูดจบเธอก็ยื่นให้
เรารับ ส.ค.ส.มาพินิจดู
เป็นกระดาษสาแผ่นแข็งสีเหลืองนวล
เธอวาดรูปดอกกุหลาบลงไปสองดอก
มีรอยระบายสีชมพูชัดเจน ทั้งสองดอกเคียงคู่กัน
เล็กๆถูกวางไว้มุมซ้ายด้านล่างของ ส.ค.ส.

ตรงด้านบน
เธอสลักบทกลอนด้วยลายมือ
เป็นลายเส้นหมึกสีแดงอย่างอ่อนช้อย

ส.ตัวแรก  แทรกจิต  ให้คิดถึง
ค.คำนึง ถึงอยู่  มิรู้หาย
ส.ตัวหลัง  ฝังจิต  คิดมิวาย
ส.ค.ส. แทนกาย  ด้วยใจจริง

รักทิวคนเดียว
ส.ค.ส.2528 จากวริญญา



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น