บุบผาท้าลม
เจ้าบุบผา ท้าแดด ที่แผดเผา
ที่ร้อนเร่า เผาผลาญ สักปานไหน
แต่สีสัน ของเจ้า ยังวิไล
ยังสดใส กลางแดด ที่แผดแรง
ธรรมชาติ หน้าแล้ง แห้งกันดาร
ฟ้าประทาน บุบผา มาแต้มแต่ง
ลดดีกรี แสงแดด ที่แผดแรง
ธรรมชาติ หน้าแล้ง ให้อ่อนโยน
หากโลกไร้ สีสัน ในวันนี้
ในฤดี คงโกรธ แลโลดโผน
แต่ดอกไม้ ให้ใจ เราอ่อนโยน
ไม่ทะโมน ตึงตัง แม้คลั่งมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น