อนิจจัง
โครมโครมโหม คลื่นซัด แนวตลิ่ง
สุดระวิง ไหวหวั่น อย่างแสนสา
เจ้าสายลม หอบหิ้ว คลื่นน้ำมา
เสียงซัดท่า สายน้ำ แตกกระเซ็น
ครืนครืนคลื่น ถาโถม ซัดเข้าฝั่ง
อนิจัง ที่ตา เรามองเห็น
พอคลื่นเก่า ละลาย คลายกระเซ็น
เราก็เห็น คลื่นใหม่ ซัดเข้ามา
อนิจจัง สังขาร์ ของมนุษย์
ถึงที่สุด ก็หาย ไปดังว่า
มีคลื่นเก่า คลื่นใหม่ เป็นสัจจา
ให้ตัวเรา รู้ว่า ไม่ยั้งยืน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น