วันอังคารที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2555

กวีศิลป์ 22



      ความฝัน


วาดความฝัน   ในชั้น  วิมานหรู
มีโฉมตรู         คู่เคียง อยู่ชิดใกล้
เจ้าตัวน้อย       กลอยตา  เป็นโซ่ใจ
ล่ามใจเรา  เอาไว้  ให้นิรันดร์

เช้าแลค่ำ  พร่ำรัก   สลักจิต
คอยเขียนขีด  คำรัก  ให้คงมั่น
เติมน้ำตาล     ให้ใจ   ทุกคืนวัน
เฝ้ารังสรรค์      ออดอ้อน  ป้อนลำนำ

อย่าให้ฝัน  หลุดลอย  กลางอากาศ
อย่าให้ขาด  สะบั้น     จนคนขำ
อย่าให้อับ  ให้อาย      เพราะน้ำคำ
อย่าให้ร่ำ  น้ำตา  เพราะนารี

ขอให้ฝัน  เป็นจริง  ยิ่งกว่าแน่
ให้ครองรัก  จนแก่  ตายเป็นผี
ไม่มีใคร  พรากได้  แม้ชีวี
ขอให้มี   รักมั่น    นิรันดร



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น