คอย
เช้าก็คอย เย็นคอย แล้วคอยเก้อ
ฉันคอยเธอ จนเหม่อ พร่ำเพ้อหา
คอยฟังเสียง โทรศัพท์ ดังขึ้นว่า
ทุกเวลา คอยเปล่า เศร้าหัวใจ
หลอกให้ฉัน เฝ้าเพ้อ เหม่อตาลอย
เธอมีสุข เลิศลอย อยู่ที่ไหน
ไปจ๊ะจ๋า วางท่า อยู่กับใคร
แล้วทำไม หัวใจ ชั่งแสนดำ
บอกฉันว่า จะพา ไปดูหนัง
ฉันได้ฟัง น้ำคำ แล้วดื่มด่ำ
เร่งจัดแจง ชุดสวย ด้วยเชื่อคำ
รอจนค่ำ ยังไร้ เงาของเธอ
โทรศัพท์ ก็มี ที่โทรหา
เมื่อก่อนหน้า โทรมา อยู่เสมอ
เธอเป็นตาย ร้ายดี อย่างไรเธอ
ถึงได้ปล่อย ฉันเก้อ เหม่อมองทาง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น