วันจันทร์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

เป้าหมายชีวิต





การดำเนินชีวิต ต้องเป็นไปอย่างมีเป้าหมาย


มีการวางแผน กำหนดเป้าหมายที่เราจะเดินไปเอาไว้ล่วงหน้า


ทั้งนี้เพื่อที่เราจะได้รู้ว่า การดำเนินชีวิตอยู่ในกรอบแผนงาน


หรือเป็นไปตามเป้าหมายหรือความฝันของเราหรือไม่


มิเช่นนั้นก็เหมือนกับเราเดินไปอย่างไร้ทิศทาง


นอกจากจะไม่มีจุดมุ่งหมายแล้วยังเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์อีกด้วย


หลังจากที่เกิดมาแล้วมนุษย์ได้ใช้เวลามากมายในการเติบโต


และเวลานี้ทั้งหมดต้องพึ่งพาคนอื่นทั้งสิ้น


ไม่ว่าจะเป็นบุพการีช่วยเลี้ยงดู


หรือผู้อุปถัมภ์ค้ำจุนอื่นๆ



กว่า

ที่มนุษย์จะรับผิดชอบตัวเองได้

บางคนก็อายุกว่า 30 ปี บางคนแม้ 30 ปียังพึ่งพาคนอื่นอยู่เลย

ไหนจะเสียเวลาลองผิดลองถูกกว่าจะค้นหาตัวเองเจอและเดินได้ถูกทาง

เส้นผมที่เคยดำก็เริ่มขาวเสียแล้ว

นั่นหมายความว่าเรามีประสบการณ์เต็มที่

มีความพร้อมเต็มที่ในเวลาที่ร่างกายเราเริ่มโรยรา

หลายคนขึงตายไปพร้อมกับความรู้และการศึกษา

โดยที่ยังไม่ได้ถูกนำเอามาใช้อย่างน่าเสียดาย











การกำหนดเป้าหมายก็เหมือนกับการยิงธนูออกไป


ซึ่งจำเป็นต้องมีเป้าหมายเสียก่อน เราจึงยิงออกไปให้เข้าเป้าหมายนั้น








บางคนยิงออกไปโดยที่ไม่มีเป้า

แต่กลับใช้สีแต้มที่ลูกธนูเพื่อทำตำหนิเอาไว้

เมื่อยิงออกไปก็ตามหาลูกธนูที่ไร้เป้าหมายนั้นจนเจอ

แล้วจัดการถากถางกำหนดจุดพ่นสีลงไปยังบริเวณที่ลูกธนูนั้นปักอยู่

เพื่อทำเป้าแล้วร้องบอกผู้คนว่าตัวเองยิงธนูเข้าเป้า

ทั้งที่ตนเองเพิ่งพ่นสีทำเป้าภายหลังจากที่หาลูกธนูนั้นเจอ

แล้วจะมีประโยชน์อะไรกับการหลอกตัวเองและผู้อื่นว่าตนเองประสบความสำเร็จแล้วในชีวิต





กังวาล ทองเนตร








ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น