จุกกับแกะ
จุกกับแกะเป็นเด็กกำพร้า ที่หลวงตาเก็บมาเลี้ยง ที่วัด
ทั้งสองได้รับการอบรมเลี้ยงดูจากหลวงตาเป็นอย่างดี
วันหนึ่งระหว่างที่หลวงตาและศิษย์น้อยกลับจากบินฑบาตร
และได้ยินเสียงหมาที่เลี้ยงไว้ส่งเสียงร้อง
หลวงตาจึงสั่งให้ทั้งสองไปดู ว่าเกิดอะไรขึ้น
แกะรีบวิ่งไปอย่างเร่งรีบ ส่วนจุกเดินไปอย่างช้าๆ ซักครู่
แกะก็วิ่งสวนกลับขึ้นไปรายงานหลวงตา
หลวงตาครับ หมาออกลูกครับ
เหรอออกลูกกี่ตัวล่ะเจ้าแกะ หลวงตาถาม
เจ้าแกะไม่ได้นับด้วยเร่งรีบจะมารายงานหลวงตาก่อนเจ้าจุก
พอหลวงตาถาม เจ้าแกะก็รีบวิ่งลงไปนับลูกหมา
แล้วก็รีบวิ่งขึ้นมารายงานหลวงตา
หลวงตาครับลูกหมาออกลูก 6 ตัวครับ
เออดี..แล้วมีตัวผู้ตัวเมียกี่ตัวล่ะเจ้าแกะ หลวงตาย้อนถามอีกครั้ง
เจ้าแกะซึ่งยังไม่ได้พิจารณาดูก็วิ่งลงไปดูใหม่อีกครั้ง
ในขณะที่เจ้าแกะกำลังวิ่งลงไปเพื่อไปดูลูกหมาว่าเป็นตัวผู้ตัวเมียกี่ตัวกันแน่
เจ้าจุกก็เดินสวนขึ้นมา
ว่าไงเจ้าจุก หลวงตาถาม เจ้าจุก
แม่หมามันออกลูกครับหลวงตา มีทั้งหมด 6ตัว เป็นตัวผู้ 4 ตัว ตัวเมีย 2 ตัวครับ
และเป็นลูกหมาสีดำ 3 ตัวเหมือนแม่มัน อีก 2 ตัวสีแดง ส่วนอีกตัวหนึ่ง สีขาวปนดำครับหลวงตา
ขณะที่เจ้าจุกกำลังรายงานหลวงตาอยู่นั้น เจ้าแกะก็วิ่งหอบแฮกๆขึ้นมา
และกำลังจะเอ่ยปากรายงานหลวงตา
หลวงตาก็พูดขึ้นว่า เองไปหาน้ำหาท่ากินซะก่อนเถิดว่ะไอ้แกะเอ๊ย
เองไม่ต้องรายงานข้าแล้ว เพราะไอ้จุกมันบอกข้าหมดแล้ว
และแล้วหลวงตาก็เรียกศิษย์ทั้งสองมาอบรมสั่งสอน
เจ้าแกะเองไปคนใจร้อนใจเร็วไม่ละเอียดรอบคอบ ต่อไปจะต้องใจเย็นรอบคอบมากกว่านี้
ส่วนไอ้จุก แกเป็นคนรอบคอบสุขุม ละเอียด ต่อไปในอนคต พวกเองต้องดูแลซึ่งกันและกันให้ดี
หลวงตาจะสอนวิชาหมอยาพื้นบ้านให้พวกเองทั้งสอง
จะได้เป็นวิชาติดตัวไว้ทำมาหากินยามที่พวกเองเติบใหญ่
เมื่อทั้งสอง เติบใหญ่ หมอแกะและหมอจุก
ต่างนำวิชาหมอยาพื้นบ้านไปประกอบอาชีพทำมาหากิน
โดยหมอแกะ เปิดสถานพยาบาลอยู่ในหมู่บ้านแห่งนั้น
ส่วนหมอจุกไปเปิดสถานพยาบาลอยู่ห่างไกลออกไป
สถานพยาบาลของหมอแกะ
ถูกผู้คนต่อว่าในการวินิจฉัยโรคผิดและจ่ายยาแก่คนไข้ก็ไม่ถูกโรค
ทำให้รักษาไม่หาย และต่างพากันแห่ไปรักษาที่สถานพยาบาลของหมอจุกกันหมด
ทำให้หมอแกะไม่พอใจหมอจุกเป็นอย่างมาก จึงคิดหาทางทำลายหมอจุกลงเสีย
แต่ด้วยคุณงามความดีของหมอจุก ที่ได้สร้างสมจนเป็นที่รักของชาวบ้าน
และกลายเป็นกำแพงแก้วที่คอยคุ้มภัยให้หมอจุกจนไม่มีใครสามารถมาทำร้ายหมอจุกได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น