กวีศิลป์ 49

ทางชีวิต

ในวัยเยาว์ ชีวิตเรา ดูมีค่า

แต่กายา เล็กอยู่ สู้ไม่ไหว

มันสมอง ของเรา ก็เล็กไป

จะคิดการ สิ่งใด ไม่ดีพอ

อันตราย รอบกาย ก็มีมาก

ทั้งริ้นไร ยุงทาก งูเขี้ยวขอ

ทั้งตัวเล็ก ตัวใหญ่ ต่างหมายรอ

สบโอกาส แล้วก็ ได้มีตาย

กว่าจะเติบ จะโต เป็นผู้คน

จำต้องอด ต้องทน ไปให้ได้

เมื่อปีกกล้า ขาแข็ง ก็วุ่นวาย

อุปสรรค มากมาย อยู่รายทาง

เมื่อยังเล็ก เป็นเด็ก ไร้เดียงสา

มีพ่อแม่ อุ้มพา อยู่ไม่ห่าง

อันตราย น้อยใหญ่ ค่อยเบาบาง

มีพ่อแม่ ถางทาง สร้างให้เรา

เมื่อออกสู่ สังคม ปมน้อยใหญ่

มีมาให้ แก้ไข ได้คลายเหงา

บางทีแย่ แก้ไป ไม่บรรเทา

มันยิ่งแก้ ยิ่งเข้า  มาติดพัน

สารพัน ปัญหา ของชีวิต

ไม่มีถูก ไม่มีผิด น่าขบขัน

ไม่มีแบบ ไม่มีแผน เป็นนิรันดร์

เป็นรางวัล สวรรค์ เขาให้พร

ขอซับน้ำตาให้เธอเอง สายัณห์ สัญญา