.jpg)
หัวใจไม่ไร้ค่า
อย่าเห็นฉัน เป็นเพียง ของไร้ค่า
จะหิ้วไป ถือมา ไหนก็ได้
จะโยนทิ้ง ขยะ ให้สะใจ
จะโยนเข้า กองไฟ ตามใจตัว
อย่าเห็นใจ ของฉัน มันไร้ค่า
ถึงเวลา ก็โยน กองท่วมหัว
หาของใหม่ เรื่อยไป อย่างเมามัว
ปล่อยให้ฉัน เกลือกกลั้ว สิ่งโสมม
หัวใจฉัน มิได้ เป็นวัตถุ
อยู่ในกรุ เก็บเก่า เขาสะสม
พอไร้ค่า หาที่ เป็นโคลนตม
แล้วขืนข่ม จมดิน ให้สิ้นใจ
หัวใจฉัน นั้นมัน มีเลือดเนื้อ
ใครเอื้อเฟื้อ หัวใจ ฉันจำไว้
ใครทาเกลือ ให้แสบ แปลบหัวใจ
ฉันจำได้ แม้ไม่ พูดออกมา
มีน้ำตา เป็นสื่อ แทนหัวใจ
ใจร้องไห้ น้ำตา ไหลนองหน้า
น้ำตาฉัน ทุกหยด หลั่งรดมา
ให้รู้ว่า ใจเจ็บ อักเสบใน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น