แรงรัก
ไม่ว่าใคร ถ้าใจ มีความรัก
เหมือนจมปรัก อยู่ใน ห้วงเหวลึก
ทรมาน ทั้งวัน เช้ายันดึก
เฝ้าแต่นึก ตรึกตรอง ให้หมองใจ
เวลาเหงา เปลี่ยวเปล่า แสนอ้างว้าง
จะลบล้าง อย่างไร ให้หายได้
เฝ้าแต่เพ้อ อาวรณ์ ถอนฤทัย
ข่มจิตใจ ไม่ได้ ไห้โศกา
ยามที่เธอ อยู่ใกล้ ใจร่ำร้อง
อยากกอดน้อง เชยชิด เสน่หา
ไม่อยากยิน ถ้อยคำ ที่กล่าวลา
ไม่อยากเห็น น้ำตา เอ่อท่วมใจ
อยากจะหยุด เวลา เสียตรงนี้
ไม่อยากมี พรุ่งนี้ ถ้าเป็นได้
อยากให้ใจ สองเรา อยู่ใกล้ใจ
ไม่อยากไกล แรมร้าง ห่างอนงค์
โอ้รักเอ๋ย ใยเลย เป็นเช่นนี้
ไม่เคยมี สมหวัง ดังประสงค์
ไม่เคยเจอ รักแท้ ที่มั่นคง
คิดแล้วปลง ใจเศร้า เหงาอุรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น