บทกวีต้องมีฉันทลักษณ์
บทกวี ไม่มี ฉันทลักษณ์
จะรู้จัก แบ่งแยก อย่างไรหรือ
กาพย์โคลงฉันท์ ร่ายยาว ที่โลกลือ
จนมีชื่อ นับถือ เป็นร้อยกรอง
บทร้อยกรอง ต้องมี ฉันทลักษณ์
ควรตระหนัก จำหลัก วรรคหนึ่งสอง
มีแบบแผน ตามอย่าง สร้างครรลอง
เขาจึงเรียก ร้อยกรอง บทกวี
งานเขียนใด ไม่มี ฉันทลักษณ์
จะเรียกหลัก ร้อยกรอง ก็ใช่ที่
เป็นความเรียง ร้อยแก้ว มันเข้าที
อย่าบัดสี เรียกมัน ว่าร้อยกรอง
กลอนสุภาพ กลอนแปด กลอนเดียวกัน
กาย์ยานี เขานั้น ไม่เป็นสอง
วรรคหน้าห้า วรรคหลังหก เป็นทำนอง
มีคล้องจอง สดับ รับรองส่ง
กาพย์ฉบัง สิบหก ยกมาอ้าง
เขาสรรค์สร้าง แบบแผน ดังประสงค์
กาพย์หนึ่งบท สิบหกคำ ตามจำนง
อย่าเข้าพง บุกป่า ท้าหลักการ
ต่อไปนี้ ไม่มี กวีแก้ว
หมดสิ้นแล้ว สืบแนว คนหน้าด้าน
สร้างงานศิลป์ ไม่มี ซึ่งหลักการ
ไอ้สันดาน ยังเสือก เรียกกวี
เป็นร้อยแก้ว ความเรียง หรือเรื่องสั้น
ก็เรียกงาน ของเอง ออกไปซี
แต่อย่าเสือก เรียกว่า งานกวี
เป็นราคี ด่างพร้อย ข้อยขอเตือน
อันงานศิลป์ สร้างได้ ถ้าใจรัก
ให้ตระหนัก ใช่ฉัน หั่นเฉือดเฉือน
แค่ไม่อยาก ให้ใคร ไปบิดเบือน
อย่าเลอะเลือน ไร้ค่า สาระยำ
มะเขือเผา
คนย่าง
มะเขือเผา
อาทิตย์ตกน้ำ
กล้วยปิ้ง
มะพร้าวน้ำหอมเผา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น