รอวันเธอเจ็บ
เหมือนมีมีด กรีดเนื้อ ทาเกลือซ้ำ
เพราะเชื่อคำ เธอบอก หลอกมุสา
ใช้ลมลิ้น ปลิ้นปลอก สำรอกมา
เปล่งวาจา เหมือนเช่น ถ่มน้ำลาย
ไม่มีความ จริงใจ ในสัจจะ
ไม่ลดละ คิดมา น่าใจหาย
เธอปลิ้นปล้อน หลอนหลอก หัวใจชาย
เธอเชือดใจ ผู้ชาย ด้วยลิ้นลวง
หลายร้อยชาย คงตาย ด้วยมือเธอ
คงพร่ำเพ้อ เพราะเธอ อย่างใหญ่หลวง
เธอมุสา หน้าตาย เปลี่ยนชายควง
หลอกให้ทรวง เจ็บช้ำ กล้ำน้ำตา
คงสักวัน ที่เธอ นั่งร้องไห้
คงสักวัน ที่ฉัน หัวเราะร่า
คงสักวัน ที่เธอ ร่วงโรยรา
คงสักวัน น้ำตา เธอหลั่งริน
คงสักวัน สำนึก เธอคงบอก
คงสักวัน มีคน คอยติฉิน
คงสักวัน ที่เธอ มีมณฑิล
คงสักวัน คงนอน กินน้ำตา
ฉันจะรอ รอดู เธอมีทุกข์
ฉันจะสุข ยิ้มย่อง หัวเราะร่า
ฉันจะกู่ จะร้อง ก้องโลกา
เปล่งวาจา ว่าฉัน นั้นสะใจ
เมื่อวัยร่วง แถมทรวง ก็ชอกช้ำ
คงมีคน เหยียบย่ำ ให้ร่ำไห้
จะมีใคร มีเขา มาใส่ใจ
ด้วยบาปเวร สร้างไว้ ไม่เคยลืม
คนอาภัพ - สายัณห์ สัญญา ขับร้อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น