ความผูกพัน
ไม่มีแม่ คนใด ไม่รักลูก
ไม่มีลูก คนใด ไม่รักแม่
เป็นความจริง แน่แท้ มาแต่ไหน
แม่รักลูก ลูกรักแม่ แน่กว่าใคร
จะแม่ไทย แม่เทศ ไม่ต่างกัน
ตั้งแต่เล็ก เด็กแดง ข้าวแกงร้อน
แม่คอยเป่า ให้ร้อน ได้ผ่อนผัน
จนปลอดภัย แม่ถึง ได้ป้อนกัน
ทำอย่างนี้ ทุกวัน แม่ของเรา
ยามป่วยไข้ แม่นั้น เฝ้าห่วงหา
คอยป้อนน้ำ หยูกยา ไม่เคยเหงา
คอยเช็ดตัว เช็ดไข้ ห่วงใยเรา
แม่คอยเฝ้า ข้างกาย ทุกเวลา
คอยอบรม บ่มเพาะ เคาะสนิม
ให้พราวพริ้ม เอิบอิ่ม เสน่หา
เป็นแม่พิมพ์ ของลูก ทุกเวลา
ทั้งหยาดเหงื่อ น้ำตา แม่อดทน
ยามชรา น้ำตา อย่าให้ไหล
อย่าให้แม่ ร้องไห้ ใจสับสน
อย่าให้แม่ เป็นทุกข์ ลูกทุกคน
พระคุณแม่ ล้นพ้น ให้ตอบแทน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น