ไม่มีวัน
อย่าบังคับ ฉันเลย คนเคยรัก
ฉันประจัก จนฉัน รับไม่ไหว
อยู่กับเธอ มีแต่ เจ็บช้ำใจ
ต้องยอมให้ เธอข่ม อยู่ข้างเดียว
ต่อให้ช้าง มาดึง มายื้อยุด
ต่อให้งาม ผ่องผุด ก็ไม่เหลียว
ฉันยอมอยู่ กับคน หน้าซูบเซียว
ยังดีกว่า กลับไป เสียวหัวใจ
สิ่งไหนดี สิ่งไหน ที่มีค่า
ฉันเสาะหา ไขว่คว้า ขนมาให้
เธอตอบแทน ตัวฉัน อย่างสมใจ
ส่งคืนให้ ตัวฉัน คือน้ำตา
อย่าบังคับ ตัวฉัน เลยคนดี
จะไม่มี วันที่ คืนไปหา
อยู่กับเธอ เสียดาย วันเวลา
เสียน้ำตา เสียค่า ความเป็นคน
อย่าบังคับ ตัวฉัน ให้คืนกลับ
ไม่มีวัน หวนกลับ ไปอีกหน
ชีวิตฉัน หมดแล้ว ความอดทน
เพราะฉันโดน เธอย่ำ มาหลายปี
ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก ธานินทร์ อินทรเทพ ขับร้อง ผลงานการประพันธ์ของ ทวีพงค์ มณีนิล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น