ไม่คู่ควร
เธอไม่รู้ สิ่งใด มันคู่ควร
เธอเรรวน วุ่นวาย และสับสน
เพราะหัวใจ ของเธอ มันพิกล
สัปดน เหมือนคน ขาดปัญญา
ยามเธอร้อน เธอวิ่ง เข้าหาไฟ
ดูดูไป คล้ายคน จะเป็นบ้า
เธอหิวน้ำ กลับวิ่ง หนีธารา
อนิจจา นี่เธอ ทำอะไร
ของมีคม ตั้งวาง ขวางอยู่หน้า
เธอกลับวิ่ง เข้าหา ไม่สงสัย
พอเธอเจ็บ เธอกลับ ร้องโวยวาย
บีบน้ำตา ร่ำไห้ ใจระทม
ตอนที่ฉัน ร้องเตือน เธอด่าว่า
เธอกล่าวหา ว่าฉัน ไม่เหมาะสม
เธอชี้หน้า ด่าฉัน สิ้นนิยม
พอเธอตรม เธอกลับ หวนคืนมา
เธอรู้ค่า เมื่อเธอ น้ำตาไหล
สะอื้นไห้ หัวใจ ใฝ่ฝันหา
แล้วที่ฉัน เจ็บช้ำ ที่ผ่านมา
เธอจะว่า อย่างไร เล่าคนดี
อย่าเห็นฉัน เหมือนเป็น เช่นกระโถน
เอาไว้โยน กากเดน ของสิ้นศรี
ของไร้ค่า เศษขยะ สิ่งไม่ดี
เธออย่าเห็น ฉันนี้ ไร้ราคา
จากก่อนวิวาห์ สายัณห์ สัญญา ขับร้อง กังวาล ทองเนตร กราฟฟิค ดีไซน์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น