กวีศิลป์73

หงส์ฟ้ากับกาดำ

น้องเป็นหงส์   สูงส่ง     คู่ควรฟ้า

พี่เป็นกา          ไม่ควร   คู่กับหงส์

รักของเรา        ไม่มี       วันดำรง

เธอสูงส่ง           ส่วนพี่   มันแค่ดิน

เธอมีใจ        หัวใจ  พี่ก็รู้

ฝืนทนอยู่      สังคม  คงติฉิน

พี่มันกา          ไร้ค่า   มีราคิน

แม้โบยบิน       เคียงน้อง  ไม่คู่ควร

เราต่างชั้น    สวรรค์   เขากำหนด

เธออย่าลด   ตัวมา     ให้กำสรวล

หงส์คู่หงส์     กาคู่กา   มันคู่ควร

คงปั่นป่วน      หากหงส์  เคียงคู่กา

หงส์ฟ้า สายัณห์ สัญญา ขับร้อง กังวาล ทองเนตรกราฟฟิคดีไซน์ตัดต่อ ลำดับภาพ

ภาพ Lee Da Hae

Lee Da Hae

ภาพ Han Ji Eun

Han Ji Eun

รวมภาพจาง ซี่ ยี่ Zhang ZiYi

Zhang Zi Yi 

จากภาพยนต์เรื่องจอมใจบ้านมีดบิน

ภาพฉาวกับแฟนหนุ่ม

กวีศิลป์72

เสนอรัก

มันไม่ยาก  เกินไป  ถ้าใจรัก

มันไม่หนัก  เกินไป  ถ้าช่วยถือ

มาจับมือ   กันไว้   ด้วยสองมือ

ปัญหาคือ   ใจเรา  ยังห่างกัน

จะรักกัน  สำคัญ  อยู่ที่ใจ

จงอย่าให้  ผู้ใด  มาปิดกั้น

หากหัวใจ  สองเรา  เฝ้าผูกพัน

แม้กำแพง  มากั้น  ก็ทลาย

อย่าให้ม่าน  ความคิด  ของผู้อื่น

มาข่มขืน  หัวใจ  ให้สลาย

เพียงใจเรา  รักกัน  มั่นมิคลาย

โลกสลาย  ก็พราก  รักไม่ลง

มาเถิดน้อง  พี่ก้อง  เฝ้าปองรัก

มาทอถัก     สายไย  ใฝ่ประสงค์

เมื่อใจเธอ    มีรัก       ที่มั่นคง

พี่ก็พร้อม      ดำรง     รักยั่งยืน

เหมือนเดิมหรือเปล่า สายัณห์ สัญญา ขับร้อง

กวีศิลป์71

คู่ควร

เป็นดอกไม้  ไร้ค่า  ในป่าสวน

ยังคู่ควร  กว่าอยู่  แจกันใหญ่

เป็นไม้ป่า  ด้อยค่า   อยู่กลางไพร

ยังดีกว่า    เสียบไว้   แจกันทอง

กวีศิลป์70

ไม่คู่ควร

เธอไม่รู้  สิ่งใด มันคู่ควร

เธอเรรวน วุ่นวาย และสับสน

เพราะหัวใจ  ของเธอ  มันพิกล

สัปดน  เหมือนคน ขาดปัญญา

ยามเธอร้อน  เธอวิ่ง   เข้าหาไฟ

ดูดูไป  คล้ายคน   จะเป็นบ้า

เธอหิวน้ำ   กลับวิ่ง  หนีธารา

อนิจจา       นี่เธอ  ทำอะไร

ของมีคม  ตั้งวาง ขวางอยู่หน้า

เธอกลับวิ่ง  เข้าหา  ไม่สงสัย

พอเธอเจ็บ  เธอกลับ  ร้องโวยวาย

บีบน้ำตา   ร่ำไห้   ใจระทม

ตอนที่ฉัน     ร้องเตือน  เธอด่าว่า

เธอกล่าวหา  ว่าฉัน  ไม่เหมาะสม

เธอชี้หน้า  ด่าฉัน   สิ้นนิยม

พอเธอตรม  เธอกลับ  หวนคืนมา

เธอรู้ค่า   เมื่อเธอ  น้ำตาไหล

สะอื้นไห้  หัวใจ ใฝ่ฝันหา

แล้วที่ฉัน  เจ็บช้ำ  ที่ผ่านมา

เธอจะว่า  อย่างไร  เล่าคนดี

อย่าเห็นฉัน  เหมือนเป็น  เช่นกระโถน

เอาไว้โยน   กากเดน ของสิ้นศรี

ของไร้ค่า  เศษขยะ  สิ่งไม่ดี

เธออย่าเห็น  ฉันนี้  ไร้ราคา

  

จากก่อนวิวาห์ สายัณห์ สัญญา ขับร้อง กังวาล ทองเนตร กราฟฟิค ดีไซน์

กวีศิลป์69

ไม่มีวัน

อย่าบังคับ  ฉันเลย  คนเคยรัก

ฉันประจัก  จนฉัน  รับไม่ไหว

อยู่กับเธอ   มีแต่    เจ็บช้ำใจ

ต้องยอมให้  เธอข่ม  อยู่ข้างเดียว

ต่อให้ช้าง  มาดึง  มายื้อยุด

ต่อให้งาม  ผ่องผุด   ก็ไม่เหลียว

ฉันยอมอยู่  กับคน  หน้าซูบเซียว

ยังดีกว่า      กลับไป  เสียวหัวใจ

สิ่งไหนดี   สิ่งไหน  ที่มีค่า

ฉันเสาะหา ไขว่คว้า  ขนมาให้

เธอตอบแทน  ตัวฉัน อย่างสมใจ

ส่งคืนให้  ตัวฉัน  คือน้ำตา

อย่าบังคับ   ตัวฉัน  เลยคนดี

จะไม่มี   วันที่  คืนไปหา

อยู่กับเธอ  เสียดาย  วันเวลา

เสียน้ำตา  เสียค่า  ความเป็นคน

อย่าบังคับ  ตัวฉัน  ให้คืนกลับ

ไม่มีวัน  หวนกลับ  ไปอีกหน

ชีวิตฉัน   หมดแล้ว  ความอดทน

เพราะฉันโดน  เธอย่ำ  มาหลายปี

ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก ธานินทร์ อินทรเทพ ขับร้อง ผลงานการประพันธ์ของ ทวีพงค์ มณีนิล

กวีศิลป์68

ความผูกพัน

ไม่มีแม่ คนใด ไม่รักลูก

ไม่มีลูก คนใด ไม่รักแม่

เป็นความจริง แน่แท้ มาแต่ไหน

แม่รักลูก ลูกรักแม่ แน่กว่าใคร

จะแม่ไทย แม่เทศ ไม่ต่างกัน

ตั้งแต่เล็ก เด็กแดง ข้าวแกงร้อน

แม่คอยเป่า ให้ร้อน ได้ผ่อนผัน

จนปลอดภัย แม่ถึง ได้ป้อนกัน

ทำอย่างนี้ ทุกวัน แม่ของเรา

ยามป่วยไข้ แม่นั้น เฝ้าห่วงหา

คอยป้อนน้ำ หยูกยา ไม่เคยเหงา

คอยเช็ดตัว เช็ดไข้ ห่วงใยเรา

แม่คอยเฝ้า ข้างกาย ทุกเวลา

คอยอบรม บ่มเพาะ เคาะสนิม

ให้พราวพริ้ม เอิบอิ่ม เสน่หา

เป็นแม่พิมพ์ ของลูก ทุกเวลา

ทั้งหยาดเหงื่อ น้ำตา แม่อดทน

ยามชรา น้ำตา อย่าให้ไหล

อย่าให้แม่ ร้องไห้ ใจสับสน

อย่าให้แม่ เป็นทุกข์ ลูกทุกคน

พระคุณแม่ ล้นพ้น ให้ตอบแทน