งานประพันธ์จาก กวีข้างถนน โดย กังวาล ทองเนตร สงวนลิขสิทธิ์ ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์
เคยรู้ไหมว่า ในยามที่เรามีเงินในธนาคารไม่ถึงหมื่นบาท
มีเงินในกระเป๋า ไม่เกินพันบาท
แต่ ทำไมเวลานั้น ชีวิตของเรามีความสุขมากกว่า
ในเวลาที่เรามีเงินในธนาคารมากขึ้น รวมทั้งมีรถ มีบ้าน เสียอีก
ในยามยากจน เราเคยคิดว่า เราลำบาก เราขัดสน
แต่พอเวลาผ่านมา เราลองย้อนเข็มนาฬิกากลับไปดู
กลับกลายเป็นว่า ในเวลานั้น เรามีความสุขมากกว่า
มีเงินสิบบาท ยี่สิบบาท เราก็ไปเที่ยวไหนต่อไหนได้
หรือ ซื้อข้าวเหนียว หมูปิ้ง ไม้สองไม้ หรือลูกชิ้นปิ้ง ก็กินได้อย่างมีความสุข
ในยามที่เราปากกัด ตีนถีบ
มันก็มักจะเป็นช่วงที่ เราเองยังไม่มีความรับผิดชอบมากมายนัก
ไม่ต้องแบกภาระของผู้อื่น ไม่ต้องรับผิดชอบปากท้องของผู้อื่น
เราตัวคนเดียว
อยากไปไหนก็ไป
หิวก็กิน
เหนื่อยก็พัก
ไม่ต้องพิถีพิถัน หรือมีพิธีกรรมอะไร กับชีวิตเลย
ครั้นเรามีตัวเลขเงินในธนาคารมากขึ้น เวลาเรากลับน้อยลง
เวลาส่วนใหญ่เป็นของผู้อื่น แบกรับภาระของผู้อื่นมาใส่บ่าเอาไว้
จนหนักอึ้ง จนแทบหาเวลานั่งหายใจ แบบไม่มีใครรบกวนยากยิ่งนัก
เราเคยคิดว่า
เงิน คือสิ่งที่เราขาด
เงิน คือสิ่งที่เราต้องการ
เงิน คือความสุข
เงิน คือความสำเร็จของชีวิต
เมื่อถึงเวลานี้แล้ว
เราสามารถพูดได้เลยว่า
เงินไม่ใช่ สิ่งที่ชีวิตเราต้องการที่สุด
เงินเป็นเพียงปัจจัย อำนวยความสะดวกให้เราเท่านั้นเอง
แต่เงิน ให้ความสุขที่เราเคยได้ตอนลำบาก กลับมาไม่ได้
เราเคยนอนตามเก้าอี้ ในสวนสาธารณะ
เคยนอนเกยหนุนตัก ใครบางคน
แม้ยามเรายาก เราลำบาก
เธอก็ไม่เคยถามหา ตัวเลขในธนาคาร
เราสามารถดื่มน้ำร่วมแก้วกันได้
เราสามารถกินข้าวเหนียวห่อเดียวกันได้ กินหมูปิ้งไม้เดียวกันได้
ในยามนี้ แม้เราสามารถซื้อหมูย่างกินเป็นตัวได้
แต่เราก็ไม่สามารถ ทำอย่างเดิมได้อีกแล้ว
กฎ ระเบียบ สายตาสังคม
เป็นเหมือน พันธนาการ ทางสังคม ที่กักขังเราเอาไว้
ความสุขที่แท้จริง ไม่ใช่เงิน
และเราก็ไม่จำเป็นต้องรู้จักกับทุกคนในโลกนี้
เราต้องการแค่ ใครซักคน ที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเรา
และเดินไปด้วยกัน ทุกสถานการณ์ชีวิต
แม้มีเงินไม่มากมายนัก
เท่านั้นก็พอแล้ว
เรามักจะรู้ค่า
เรามักจะเห็นค่าอะไรบางอย่าง
ก็ต่อเมื่อ
เราได้สูญเสียมันไปแล้ว
เพลง กว่าจะรู้ว่ารัก
คำร้อง-ทำนอง โดย กังวาล ทองเนตร
ขับร้องโดย กังวาล ทองเนตร
ลิขสิทธิ์ของ กังวาล ทองเนตร เพียงผู้เดียว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น