การแต่งงานคืออะไร

หลายคนมีคำถาม และมีคำตอบให้กับตัวเองว่า

การแต่งงานคืออะไร

บางคนตอบว่า คือความสำเร็จสูงสุดของชีวิตคู่

บางคนตอบว่าคือสิ่งยืนยันชีวิตรัก

บางคนก็ตอบว่า คือจุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตคู่

การแต่งงาน

ถ้าตามความหมายของชาวบ้านทั่วไป

ก็จะหมายถึง การที่ชายหนุ่มหญิงสาว ตกลงใช้ชีวิตร่วมกัน

และมีพิธีกรรม คือพิธีแต่งงาน จัดขึ้นให้ผู้คนได้รับรู้ 

นั่นคือการแต่งงานตามความหมายชาวบ้าน

แต่ความหมายตามกฎหมาย การแต่งงานหมายถึง

การที่ชายหญิงที่มีคุณสมบัติครบตามกฎหมาย

 ยินยอมพร้อมใจ จดทะเบียนสมรส

ถูกต้องตามกฎหมาย และอยู่กินกันฉันสามีภรรยา

นี่คือความหมายตามกฎหมาย

คือกฎหมายไม่ได้ เรียกการจัดการแต่งงานว่า เป็นการแต่งงาน

แต่มองการนั้นเป็นเพียงพิธีกรรมเท่านั้น การแต่งงานที่แท้จริงตามกฎหมายคือ

การสร้างภาระผูกพัน ทางชีวิต และรับผิดชอบการกระทำนั้นร่วมกัน 

ไม่ว่าแง่ดีหรือไม่ดีที่จะเกิดขึ้นตามมา

และการแต่งงานนี้จะสิ้นสุดลงทันที เมื่อ ทั้งสองฝ่าย

จดทะเบียนหย่าร้างกัน

แต่ไม่ว่าความหมายของการแต่งงานจะเป็นเช่นไร

การแต่งงานนั้นก็มักจะถูกแบ่งออกได้สองลักษณะ

คือแบบนามธรรม หมายถึงความรู้สึก ความเชื่อ ความผูกพัน ความรัก

ซึ่งเป็นแรงผลักสำคัญ ที่ทำให้คนสองคนมาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน

และแบบรูปธรรม 

หมายถึง พิธีกรรม การประพฤติปฏิบัติ ต่อกัน

การแสดงออก ทางร่างกาย หรือเรียกว่าภาษากายเป็นต้น

บางคนมองว่า การแต่งงาน

คือการมอบการถวายชีวิต ให้กันและกัน

บางคนก็บอก การแต่งงานคือเธอจะทำอย่างไรกับฉันก็ได้

 เพราะฉันเป็นของเธอแล้ว

บางคนก็บอกการแต่งงานหมายถึงการอนุญาตให้ฝ่ายชาย

ล่วงเกินฝ่ายหญิงได้โดยไม่มีขอบเขตจำกัด

การแต่งงานในทัศนะผม

คือการที่ชายหญิง

ที่ต่างที่มา ต่างการศึกษา

ต่างการอบรมเลี้ยงดู

ต่างฐานะ ต่างหน้าที่ การงาน

มีความรู้สึกดีดีให้กัน

และเชื่อใจกัน

ตกลงใช้ชีวิตคู่ อยู่ร่วมกัน สร้างฐานะครอบครัวร่วมกัน

มันไม่ได้หมายถึงการอนุญาตให้อีกฝ่ายละเมิดอีกฝ่ายได้อย่างแน่นอน

มันไม่ได้หมายถึง การยอมมอบการถวายชีวิตให้อีกฝ่ายอย่างแน่นอน

แม้จะมีการแต่งงานแล้ว แม้จะมีการใช้ชีวิตร่วมกันแล้ว

ก็ไม่ได้หมายความว่า ความเป็นส่วนตัว 

หรือพื้นที่ส่วนตัว หรือสิทธิส่วนบุคคลของแต่ละฝ่ายจะหมด 

หรือหายไปตามการแต่งงาน

ทุกฝ่ายยังคงมีสิทธินั้นสมบูรณ์ตามกฎหมาย

แต่สิทธินั้นจะมีความยืดหยุ่นเป็นพิเศษ มากกว่ากรณีอื่นทั่วไป

การแต่งงานไม่ได้หมายถึง ใครเป็นของใคร

การแต่งงานไม่ได้หมายถึงใครต้องยอมใคร

แต่มันหมายถึงการที่ทั้งสองฝ่าย

ต้องปรับตัวเข้าหากันให้ได้มากที่สุดเท่านั้นเอง

บางคนก็บอกว่า การแต่งงาน ก็คือ การได้มีภาระเพิ่มขึ้นเท่านั้นเอง

คือได้คนมาช่วยกินเพิ่มขึ้น ไม่ว่าจะเป็นตัวสามีหรือภรรยาเอง

หรืออาจพ่วงรวมไปถึงญาติพี่น้องของทั้งสองฝ่ายอีกด้วย

ถ้านับตามนัยนี้ การแต่งงานยังหมายถึง การที่มีคนมาแย่งอากาศหายใจอีกด้วย

ยังหมายถึงมาสร้างอากาศให้เป็นพิษเพิ่มอีกด้วย

มาผายลมใส่ มาเพิ่มความเห็น

มาเป็นตัวขัดขวาง ขัดขา หรือสนับสนุนก็ได้

มาทำให้เราต้องซักเสื้อผ้า รีดเสื้อผ้า ทำอาหารเพิ่มขึ้น

ดังนั้นการแต่งงาน

มันจึงไม่ใช่ฉากรักในละครน้ำเน่า

 ที่ฝ่าฟันกันมาแล้วมาหวานชื่นตอนจบในพิธีแต่งงาน

แต่แท้จริงการแต่งงานมันเป็นเพียง

การรับเอาปัญหาของคนอื่นมาเพิ่ม

การแต่งงานมันเป็นเพียงการ

เริ่มต้นใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน 

สร้างครอบครัวใหม่ด้วยกัน

จะสำเร็จหรือล้มเหลว

มันก็ขึ้นอยู่กับคนสองคนเป็นหลัก
และก็พร้อมที่จะคืนชีวิตให้แก่กัน
เมื่อเห็นว่ามันฝืนและไปต่อไม่ได้

การแต่งงานมันจึงไม่ใช่

ความสำเร็จในชีวิต แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นการดำเนินชีวิต 

และสูญสิ้นซึ่งอิสระภาพส่วนตัวบางอย่างไปด้วย

โซ่รักขาดแล้ว

คำร้อง- ทำนอง กังวาล ทองเนตร

ขับร้อง โดย กังวาล ทองเนตร

ลิขสิทธิ์และเจ้าของ โดย กังวาล ทองเนตร

ก็แค่ชีวิต

บางครั้งชีวิตคนเรา ก็เป็นสิ่งที่เข้าใจยาก

บางครั้งก็ดูสับสน ซ่อนเงื่อน

บางครั้งก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไร

มากมายความรู้สึก ที่แฝงอยู่ในตัวคนเรา

บางครั้งก็มีเหตุผล บางครั้งก็ไร้ซึ่งเหตุผล

บางครั้งก็ดูเข้มแข็ง แข็งแกร่งดุจหินผา

บางครั้งสองแก้มก็อาบไปด้วยน้ำตา

เหมือนกับเด็กยังไม่หย่านม

หลายวันอารมณ์ก็ดูสดใส

อยากท่องไปอย่างเสรีในโลกกว้าง

มองเห็นพบเจอสิ่งใด ล้วนแต่มีความสุข

บางครั้งโลกทั้งใบก็กลายเป็นนรก

มีแต่สิ่งขวางหูขวางตา ฉาบเคลือบไปด้วยมายาคติ

ซึ่งมันยากเกินกว่าจะเข้าใจ

บางครั้งเราคิดว่า เราเชี่ยวชาญ เรารู้จักชีวิต

และสัมผัสโลกนี้ได้ดีพอ

แต่บางครั้งก็ทำให้เราได้รู้สึกว่า เรายังอ่อนหัด

ด้อยประสบการณ์ ไร้เดียงสา สำหรับการเรียนรู้ชีวิต

เรายังอยู่ไกลเกินกว่า คำว่า เชี่ยวชาญ

ยิ่งเราพบเจอกับสิ่งใหม่ๆ มากขึ้นเท่าใด

เรายิ่งรู้สึกว่า เรายังด้อยเสียเหลือเกิน

หรือชีวิตก็เป็นอย่างนี้เอง

เราเองต่างหากที่ไม่พยายาม เข้าใจ และเรียนรู้ที่จะใช้มัน

เราเองต่างหากใช่หรือไม่ที่พยายามที่จะหนีมัน และมีอิทธิพลเหนือมัน

ทั้งที่ในความเป็นจริง เราควบคุม หรือบงการอะไรมันไม่ได้เลย

แม้เพียงน้ำตาที่รินหยด หลั่งรดอาบสองแก้ม

เรายังไม่สามารถที่จะหยุดไม่ให้มันไหลออกมาได้เลย

ไม่มีใครรู้จักชีวิตและโลกนี้ได้ดีพอหรอก

ไม่มีใครควบคุมสิ่งเหล่านี้ได้ ผู้เชี่ยวชาญมากมาย

สิ้นลมหายใจไปพร้อมด้วยน้ำตา แห่งความเศร้าโศกและผิดหวังในชีวิต

แล้วเราเป็นใคร

เราก็เป็นเพียง ส่วนหนึ่ง ในวงโคจรของสิ่งมีชีวิต ในโลกใบนี้เท่านั้น

ที่ต้องดำเนินชีวิตให้เป็นไป ตามวัฎจักร ตามวงจรของมัน

และจากไปตามเวลาของมัน เราไม่สามารถ ควบคุมหรือกำหนดอะไรมันได้เลย

แม้แต่ ลมหายใจสุดท้าย ของตัวเราเอง 

เพราะชีวิตเราคือส่วนประกอบหนึ่งบนโลกใบนี้เท่านั้น

ลังเล

รัก

เพ้อ

คึกคัก

ท้อ

ทรมาน

สิ้นหวัง

เยียวยา