นักตอแหล
พวกเป็นนัก ทั้งหลาย ฟังไว้หน่อย
จะนักน้อย นักใหญ่ ใช่มุสา
พวกเป็นนัก ที่เรา เคยเห็นมา
อยากบอกว่า พวกนัก นักจริงจริง
นักการเมือง นักข่าว ยิ่งฉาวโฉ่
นักคุยโว ชอบโม้ ไม่หยุดนิ่ง
นักค้าความ รวยได้ เป็นเรื่องจริง
มีหลายสิ่ง สรรเล่า ให้เจ้าฟัง
เป็นนักโน่น นักนี่ หาดีไม่
นักใส่ไฟ น่าได้ เอาไปฝัง
นักปกครอง มองตัว ว่าใหญ่จัง
ทำสังคม เป็นสังคัง ชั่งจังไร
นักวิจารณ์ ฟุ้งซ่าน วิจารณ์ทั่ว
เหาบนหัว ของตัว หารู้ไม่
วิจารณ์เขา เขาว่า ท่าจะตาย
วิจารณ์ได้ แต่ไม่ ยอมรับฟัง
มีมากมาย หลายนัก ไม่อยากบอก
เห็นสำรอก ความเขลา เฝ้าคลุ้มคลั่ง
รู้ไม่จริง ควรนิ่ง และรับฟัง
หยุดเสียบ้าง ปากมาก ขี้กลากคัน
นักตอแหล ไม่ต้อง มีคนสอน
พูดปลิ้นปล้อน กะล่อน ไม่เคยหวั่น
มึงพูดดำ เป็นขาว แต่ละวัน
สารพัน สรรอ้าง สร้างวาจา
พูดยกหาง คนนั้น คนนี้บ้าง
พูดเพื่อสร้าง ไมตรี เป็นขี้ข้า
พูดถากถาง ถุยถ่ม จมบาทา
พูดออกมา หาค่า มิมีเลย
