วันอาทิตย์ที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

กวีศิลป์90



ชาชิน

ไม่เป็นไร  หรอกน้อง  พี่ก้องว่า
เจ็บอีกครา  พี่คง  จะทนไหว
เจ็บมาแล้ว  หลายครา  ยังไม่ตาย
เจ็บอีกหน  เป็นไร นะคนดี
เชิญเธอมา หลอกซ้ำ  ให้หนำจิต
ถ้าไม่ตาย  อย่าคิด  อย่าด่วนหนี
ตราบที่ลม หายใจ  พี่ยังมี
เชิญคนดี  ย่ำยี  ให้สมใจ
หัวใจพี่ แม้มัน  แค่ก้อนเนื้อ
โดนทาเกลือ โดนกรีด  ยังทนไหว
จะฝีนกล้ำ  เพื่ออยู่ ดูเธอตาย
อยากเห็นฉาก  สุดท้าย  ชีวิตเธอ
คนที่หยิ่ง  จองหอง  แลพองขน
ทนงตน  ย่ำคน  อยู่เสมอ
ใช้ความสวย  ความหวาน  หว่านปรนเปรอ
เธอคงเจ็บ  จนเพ้อ เข้าสักวัน
ยามชรา  หน้าเหี่ยว  ใครเกี่ยวดอง
ใครจะมอง  เมื่อเธอ ถึงวันนั้น
ไร้ความดี  ไร้ค่า  น่าเกี่ยวพัน
เธอจะเสก  จะสรร กันอย่างไร
เปรียบเหมือนแกง  ยามเน่า ก็ไร้ค่า
สิ้นราคา  หาใคร  สนใจไม่
เทียวไล่แจก คงมี  แต่หนีไป
แม้เฉียดใกล้ เขาคง ไม่อยากมอง
หลอกเถิดน้อง  หลอกพี่  อีกสักครั้ง
อย่าหยุดยั้ง แบ่งใจ  ให้เป็นสอง
พี่เตรียมใจ  รับมือ  ด้วยลำพอง
ขอเชิญน้อง  หลอกพี่  อีกซักครา


เกลียดคนตาหวาน พี่เป้า สายัณห์ สัญญา


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น