วันอาทิตย์ที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

กวีศิลป์89


เลือดเย็น


พี่เจ็บปวด ชอกช้ำ  อย่างแสนสา
ซมซานมา อ่อนล้า  ท่าไม่ไหว
เธอยื่นมือ เข้ามา รักษาใจ
พี่ยื่นใจ  ตอบให้ ด้วยเชื่อคำ
พี่เจ็บปวด ชอกช้ำ รำกำจิต
เธอยื่นมิตร  ไมตรี ตอนพี่ช้ำ
เธอปลอบโยน คำหวาน แสนล้านคำ
พี่กลืนกล้ำ ยังหาย  คลายรำเค็ญ
เมื่อพี่พอ  ยืนได้  หายบาดเจ็บ
เธอก็เหน็บ ก็แนม เรื่องเน่าเหม็น
ความในใจ  ครั้งเก่า เล่าประเด็น
เธอทั้งบีบ  ทั้งเค้น มันออกมา
คิดว่าเจอ แม่พระ  ผู้อารี
คิดว่าเจอ คนดี มารักษา
พอได้ใจ  พี่ไป  กลับเย็นชา
ปล่อยธาตแท้  ออกมา น่าเศร้าใจ
เธอยื่นมือ  รับฉัน  เพื่อมาฆ่า
วางทีท่า  ดูดี  น่าเลื่อมใส
เราก็เซ่อ เชื่อเธอ  สนิทใจ
ผลสุดท้าย  ต้องตาย  ในมือเธอ
ยื่นแก้วน้ำ  ยามที่  เราอ่อนล้า
ส่งยิ้มมา จนใจ เราพลั้งเผลอ
รับน้ำใจ  มาดื่ม จากมือเธอ
ซื่อจนเซ่อ  ถูกเธอ หลอกฆ่าเรา






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น