น่าอาย
เปิบข้าวเนียว เป็นเสี่ยว คนเขาว่า
อยากเอาตีน เหยียบหน้า ให้จมหาย
เสี่ยวนะหรือ ที่แท้ คือเพื่อนตาย
ใครจะเป็น เสี่ยวได้ แสนยากเย็น
มีพิธี สาบาน หน้าสามเส้า
ไปสู่ขอ ถึงเรือนเหย้า อย่างยากเข็ญ
มีนิสัย ตรงกัน ถึงได้เป็น
ใช่จะมา ล้อเล่น ไม่เห็นงาม
จะข้าวเหนียว ข้าวเจ้า ข้าวของกู
กูปลูกเอง กูรู้ มึงอย่าถาม
กูจะกิน ข้าวไหน ใครนิยาม
ใครจะห้าม เคืองขัด พวกสัตว์เวร
มึงกินข้าว อิ่มหนำ ระยำแท้
ตั้งแต่เล็ก จนแก่ แหมเน่าเหม็น
อยากเอาตีน ยัดปาก ให้กระเด็น
ไอ้พวกเวร ต่ำแท้ แซ่สกุล
รู้แต่ข้าว ในจาน เม็ดขาวขาว
ไม่รู้เรื่อง รู้ราว พวกสถุน
กูปลูกข้าว ให้กิน ก็เป็นบุญ
ไม่รู้จัก บุญคุณ ชั่งน่าอาย
น้อยๆหน่อยน้อง สายัณห์ สัญญา ขับร้อง กราฟฟิคโดย กังวาล ทองเนตร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น