วันพฤหัสบดีที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

รักแท้ไม่มีสเป๊กซ์



รักแท้ไม่มีสเป๊กซ์

พูดถึงความรัก พูดถึงคนที่จะมาอยู่ใกล้ชิดหัวใจ เชื่อว่าคนทุกคนต่างมีความต้องการ
มีความปรารถนาของตัวเองทั้งสิ้น ทุกคนอยากได้สิ่งที่ดีที่สุดให้กับตนเองทั้งสิ้น
เช่นบางคนจะตอบว่า คนที่ฉันจะแต่งงานด้วยนะเหรอ

ต้องสวย ต้องดี  หรือต้องหล่อ ต้องเท่ ก็ว่ากันไป
สำหรับตัวฉันเองก็มีสเป๊กส์ในหัวใจเหมือนกันคือ

รูปร่างสูงโปร่ง ผิวสวย สะอาด อ่อนโยน จิตใจงดงาม มีเหตุผล มีจิตอาสา
มีการศึกษา มีมุมมองต่อสังคมแง่บวก มีไอคิวดี มีอีคิวดี 
ส่วนใบหน้าจะสวยไม่สวยก็ไม่เป็นไร
ขอหลักๆคือ สูงโปร่ง ผิวสะอาดไม่สกปรก ก็พอ
และที่สำคัญคือ คนคนนี้จะอยู่กับเราทั้งชาติ จำเป็นอย่างยิ่งต้องมีเหตุผล
รู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาว พูดง่ายๆคือ มีอีคิว หรือระดับจิตใจที่งดงาม
และคนคนนี้จะต้องมาเป็นแม่ของลูกเราด้วย ต้องมีสุขภาพแข็งแรง
ไม่เป็นโรคติดต่อทางกรรมพันธุ์ และต้องมีระดับสมองหรือ ไอคิวดีด้วย

เพราะต้องเป็นภรรยาที่ดีให้สามี
ต้องเป็นแม่ที่ดีให้ลูกๆ
ต้องเป็นครูที่ดีของลูกได้
หมายความว่าเมื่อลูกกลับจากโรงเรียนมา มีการบ้านมา 
แม่ต้องสอนการบ้านให้ลูกได้ด้วย
ไม่ใช่ได้เมีย ได้ผัวแล้ว เสียไปถึงลูกถึงหลาน

หน้าตาสวยหน้าตาหล่อไม่ได้บ่งบอกว่ามี ระดับ อีคิวดี ไอคิวดี
สิ่งเหล่านี้ เราต้องสัมผัสใกล้ชิดเราจึงจะรู้จะเห็น

คือได้ภรรยามาต้องมีคุณสมบัติ ดีกว่าเด็กนั่งดริ้ง หรือโสเภณี
ที่พูดไม่ได้ดูถูก คนสองอาชีพนั้น แต่หมายถึง ได้เมียมาแล้วมิใช่ทำเป็นแค่ 
นอนแบถ่างขาเหมือนโสเภณี และวันๆไม่ทำอะไรทำได้แค่ นั่งดริ้ง นั่งถองเหล้า
ทั้งที่หน้าที่ภรรยา ไม่ใช่มีแค่นั้น

ถ้าได้ตามสเป๊กซ์นี้ ตายก็นอนตายตาหลับ

ที่ว่ามาทั้งหมดมันเป็นความปรารถนา หรือความต้องการที่เราอยากได้
แต่โลกความจริง มันมิใช่อย่างนั้น

ความรักมันไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย
มันมักจะมีเรื่องอย่างอื่นมาสอดแทรก โดยที่เราอธิบายเหตุผลไม่ได้บ่อยครั้งไป
เช่นฉันต้องการคนสูงโปร่ง แต่บางครั้งเจอคนเตี้ยติดดิน หรือเรียกว่าเตี้ยจนหมาตื่น
ใจเรามันก็ดันชอบให้ก็มี เราชอบคนที่มีใจอ่อนโยน มีเหตุผล แต่พอเจอคนที่ก้าวร้าว 
ไร้สติไร้เหตุผล ใจเรามันก็ดันปรับตัวเองให้รับได้ซะงั้น
เราชอบคนจิตอาสา มองโลกแง่ดี แต่กลับเจอคนสุดที่จะเห็นแก่ตัว 
มองโลกแง่ร้ายด้านลบสุดโต่ง ใจเรามันก็พยายามปรับเปลี่ยนเธอเสียให้ได้
กลายเป็นว่า คุณสมบัติที่เราไม่ต้องการ มันกลับมาเป็นเครื่องมือทดลอง
ความสามารถของเราเองว่าจะสามารถปรับตัวรับ 
หรือเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของเธอเหล่านั้นได้ไหม

มันคงเป็นเรื่องยากถ้าจะไปเปลี่ยนแปลงนิสัยที่กลายเป็นสันดานไปแล้วของใครซักคน
แต่ใจก็มักเชื่อว่า คนเราทุกคน ลึกๆในใจแล้ว อยากได้สิ่งดีให้ตนเองทุกคน
อยากมีครอบครัวที่ดี ที่มีความสุข อบอุ่นทุกคน

เมื่อฉันใช้รัก ใช้ความจริงใจเป็นตัวเชื่อม
เพื่อให้เธอรู้ว่าฉันจริงใจ ฉันมั่นคง ฉันยินดีก้าวไปพร้อมกับเธอทุกเวลาไม่ว่าสุขทุกข์
ฉันเชื่อว่าวันนึงเธอคงเข้าใจในสิ่งที่ฉันทำเพื่อเธอ

นี่จึงเป็นตัวอย่างว่า รัก กับสเป๊กซ์มันเป็นคนละเรื่องจริงๆ
รักเป็นเรื่องนอกเหนือเหตุผล ส่วนสเป๊กซ์ เป็นวิทยาศาสตร์เป็นสิ่งที่เราต้องการ
จากประสบการณ์ที่เราเคยพบเคยเจอมา เราจึงรู้ว่าสิ่งไหนดี สิ่งไหนไม่ดี
เราจึงอยากได้สิ่งดีให้กับตัวเราเอง

ถ้ารักแท้แล้วได้ตามสเป๊กซ์ คนคนนั้นนับว่าโชคดีที่สุดในการเกิดมาชาตินี้
แต่ส่วนใหญ่ สเป๊กส์มักกลายเป็นความฝันลอยๆในอากาศเท่านั้นเอง
เพราะรักแท้มันไม่มีสเป๊กซ์


รักเธอเกินกว่าจะทำลาย

คำร้อง ทำนอง ก้องกังวาล ทองเนตร


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น