วันพฤหัสบดีที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2556

อารมณ์รัก


เมื่อหัวใจเริ่มมีรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน



โลกทั้งใบมันเป็นสีชมพูสวยงามทุกสิ่งอย่าง


เช้าค่ำเฝ้าพร่ำเพ้อหา อยากใกล้ชิดอยากเห็นหน้า



จะอ่านหนังสือ ก็แสนเพลิน การเรียนก็ราบรื่น


ทุกลมหายใจเข้าออกนั้นมีเพียงเธอ


เหมือนดั่งว่าโลกนี้เป็นของเราเพียงคนเดียว

หยิบจับของทุกสิ่ง ก็อยากมอบให้แด่เธอเพียงคนเดียว

ตลอดเวลาฉันมีเธอเคียงข้างประดุจว่าเป็นเงาของกันและกัน



ภาษาเดียวที่เขียนเป็นเวลานี้คือ ภาษารักเท่านั้น


ไม่มีสิ่งใดอีกแล้วที่จะสุขเทียมเท่า


หัวใจมันพองโต แทบดันทะลุหน้าอกออกมาข้างนอก



พร้อมยอมกายถวายชีวิตเพื่อปกป้องเธอ


เมื่อเวลาผ่านพ้นไป


หัวใจเหมือนติดบ่วง

เมื่อรักเริ่มจืดจาง


ความหวังก็ไม่มี



ฟังตลก ยังร้องไห้




ไปที่แห่งหนตำบลใด
มีภาพรักคอยหลอนใจอยู่ตลอดเวลา


เจ็บปวดอย่างแสนสา

โศกเศร้ากินน้ำตา
พิษรักชั่งแสนทรมาน
หมดอาลัยตายอยากในชีวิต
มีเพียงน้ำตาเป็นเพื่อนปลอบใจ



หัวใจแหลกสลาย
ความหวังพังทลาย
ไม่อยากพบเจอใคร
อาวรณ์อาลัย
ฟูมฟายเป็นเหมือนดั่งคนไร้ราคา


รักสลายแสดงสด



รักสลาย สายัณห์ สัญญา ขับร้อง
กังวาล  ทองเนตร กราฟฟิค ตัดต่อ







วันศุกร์ที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2556

กวีศิลป์91



ดอกไม้กับแจกัน


ฤาโลกสร้าง  สองเรา   อยู่คู่กัน
เธอดอกไม้  ฉันแจกัน  คู่กันได้
ฤาสองเรา  เป็นเพียง  สิ่งปลอบใจ
ที่เขาจัด  เรียงไว้  ไร้ราคา
ฤาเราเป็น  แค่เพียง ของประดับ
ใครมีทรัพย์  ก็เพียง  แค่ซื้อหา
ฤาเราสอง   เป็นของ ภาพมายา
มีราคา  เพียงแค่ ประเดี๋ยวใจ
ยามต้องการ  ยกเรา  มาประดับ
งานเสร็จสรรพ  หามี  ความหมายไม่
ทิ้งเราเหี่ยว  เราแห้ง  กรอบแดงไป
หามีใจ  รักจริง แค่สิ่งลวง
เขาใช้เรา  เป็นเพียง ภาพลวงล่อ
ช่วยเขาสาน  เขาก่อ ไม่แหนหวง
เขาใช้เรา  แลกรัก  ฝากคำลวง
เขาไม่แหน  ไม่หวง  ห่วงเราจริง
พอได้รัก  สมใจ  เราไร้ค่า
ไร้ราคา ไม่ยอม  มาสุงสิง
เป็นแค่ดอก  ไม้แห้ง  ไม่ไหวติง
ปล่อยให้เรา  ตายนิ่ง  อยู่คู่กัน


ครวญถึงน้อง สายัณห์ สัญญาขับร้อง
น้องก้องทำ












อีโรติค ( อารมณ์ )


รวดร้าว

เธอคงเจ็บ  คงปวด  รวดร้าวใจ
ใครทำให้  ตัวเธอ  ต้องเจ็บช้ำ
เอ่ยวาจา  กับพี่  ว่าใครทำ
ให้เธอเจ็บ  เธอช้ำ ปานขาดใจ
ดูสีหน้า  ท่าทาง นางคงเจ็บ
คงเหมือนดัง ตอกเล็บ  เจ็บแค่ไหน
พี่อยากช่วย บรรเทา ให้ผ่อนคลาย
บอกพี่ได้  คนดี  พี่เต็มใจ